H δύναμη της συλλογικότητας
Αναρωτιέμαι
πολλές φορές πόσα πράγματα θα ήταν εφικτά στη ζωή μας αν δρούσαμε όλοι μας
περισσότερο συλλογικά... Η αλήθεια είναι πως στις μέρες η συλλογικότητα και το
κοινό καλό έχουν παραμερηστεί στον βωμό του ατομικού συμφέροντος και της
προσωπικής μας ευημερίας.
Αρκεί όμως
να σκεφτούμε πόσο καλύτερη θα ήταν η ζωή μας και η καθημερινοτητά μας στη γειτονιά
μας, στον χώρο εργασίας μας και στην κοινωνία που ζούμε και δραστηριοποιούμαστε
αν το να προσπαθούμε όλοι μαζί για κάτι θετικό ήταν ο κανόνας και όχι η
εξαίρεση.
Διάβασα
πρόσφατα μια πολύ διδακτική ιστορία για την αξία της συλλογικότητας, που δίνει
με συμβολικό τρόπο εξαιρετικά μαθήματα ζωής, και θα ήθελα να τη μοιραστώ μαζί
σας:
«Ήταν κάποτε ένας αγρότης που καλλιεργούσε εξαιρετικής
ποιότητας καλαμπόκι. Κάθε χρόνο κέρδιζε το πρώτο βραβείο για το καλύτερο
καλαμπόκι. Μια χρονιά ένας δημοσιογράφος από μία εφημερίδα του πήρε συνέντευξη,
και έμαθε κάτι πολύ ενδιαφέρον για τον τρόπο που καλλιεργούσε. Ο δημοσιογράφος
ανακάλυψε ότι ο αγρότης μοιραζόταν το σπόρο του καλαμποκιού του με τους
γείτονές του. «Μα, σε συμφέρει να μοιράζεσαι τον καλύτερό σου σπόρο με τους
γείτονές σου τη στιγμή που κι αυτοί παίρνουν μέρος στον ίδιο διαγωνισμό;» τον
ρώτησε. «Μα βέβαια, κύριε», είπε ο αγρότης, «δεν το ξέρετε; Ο αέρας παίρνει τη
γύρη από το καλαμπόκι που ωριμάζει και την τριγυρνάει από χωράφι σε χωράφι. Αν
οι γείτονές μου καλλιεργούν κατώτερης ποιότητας καλαμπόκι, και το δικό μου
καλαμπόκι σταδιακά θα υποβαθμιστεί μέσω της σταυρογονιμοποίησης. Εφόσον θέλω να
καλλιεργώ πάντα καλής ποιότητας καλαμπόκι πρέπει να βοηθήσω και τους γείτονές
μου να καλλιεργούν κι αυτοί καλή ποιότητα καλαμποκιού.»
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου