Το μυστικό της επιτυχίας
Για να
πετύχει κάποιος τους όποιους στόχους έχει θέσει στη ζωή του πρέπει να εργαστεί
σκληρά και να ξέρει πού θέλει να φτάσει! Παλεύουμε, αγωνιζόμαστε καθημερινά, διεκδικούμε με πάθος αυτό που θέλουμε
και στο τέλος θα το έχουμε. Αρκεί να το πιστέψουμε και να το θέλουμε με όλο μας
το Είναι…
Ακολουθεί μια πολύ
διδακτική ιστορία σχετική με την επίτευξη των προσδοκιών μας:
Κάποτε, στην αρχαία Αθήνα, περπατούσε μπροστά ο Σωκράτης και
πίσω του ακολουθούσε ο Πλάτωνας. Σε κάποια στιγμή, λέει ο Πλάτωνας στο Σωκράτη:
«Δάσκαλε, θα ήθελα να μου πεις αν
υπάρχει κάποιο μυστικό με το οποίο θα ξέρω με σιγουριά πότε θα πετύχω και πότε
όχι;»
Ο Σωκράτης δεν έδωσε καμία απάντηση. Λίγο αργότερα ο
Πλάτωνας ξαναρώτησε: «Δάσκαλε, σε ρώτησα
και σε παρακαλώ να μου απαντήσεις αν υπάρχει τρόπος να ξέρω πότε μπορώ να
πετύχω αυτό που θέλω». Φυσικά, ο Σωκράτης δεν του έδωσε καμία απάντηση
και πάλι. Λίγο πιο μετά ο Πλάτωνας ξαναρώτησε «Δάσκαλε, σε παρακαλώ, απάντησε μου σ΄ αυτό
που σε ρώτησα». Όμως απάντηση δεν πήρε.
Σε κάποια στιγμή που περνούσαν δίπλα από μια μικρή λίμνη, ο
Σωκράτης γύρισε ξαφνικά έπιασε από τα μαλλιά τον Πλάτωνα και του έβαλε το
κεφάλι μέσα στο νερό. Ύστερα από λίγο, ο Πλάτωνας είχε εξαντλήσει και την
τελευταία πνοή αέρα που είχε στα πνευμόνια του. Τότε ο Σωκράτης του έβγαλε το
κεφάλι από το νερό και ο Πλάτωνας, όπως ήταν φυσικό, πήρε μια βαθιά και γεμάτη
ένταση εισπνοή. Τότε ο Σωκράτης του είπε «Αν αυτό που θέλεις στη ζωή σου το
θέλεις όσο και αυτή την αναπνοή που πήρες τώρα, τότε θα είσαι σίγουρος ότι θα
πετύχεις».
Μια ακραία μέθοδος του Σωκράτη η οποία μας δείχνει με τον
πιο ακριβή τρόπο πώς πρέπει να εργαστούμε στη ζωή μας για να έχουμε αυτά που
επιθυμούμε. Είναι γεγονός πως οι περισσότεροι άνθρωποι δεν πετυχαίνουμε γιατί
δεν νιώσαμε ποτέ αυτήν την απίστευτη επιθυμία της επίτευξης ενός στόχου μας. Η επιτυχία στη ζωή είναι το αποτέλεσμα της
σκληρής δουλειάς και της επιμονής.
Κλείνοντας ας
διαβάσουμε ένα υπέροχο ποίημα του R. Kipling το οποίο δίνει πολλά μαθήματα ζωής.
«Αν μπορείς στην πλάση τούτη να περιφρονείς τα πλούτη
κι αν οι έπαινοι των γύρω δεν σου παίρνουν το μυαλό,
αν μπορείς στην τρικυμία να κρατήσεις ψυχραιμία,
κι αν μπορείς και στους εχθρούς σου να σκορπίσεις το
καλό,
αν μπορείς με μιας να παίξεις κάθε τι που ’χεις
κερδίσει,
στην καταστροφή ν’ αντέξεις και να δώσεις κάποια λύση,
αν μπορείς να υποτάξεις πνεύμα, σώμα και καρδιά,
αν μπορείς όταν σε βρίζουν να μην βγάζεις τσιμουδιά,
αν μπορείς στην καταιγίδα να μη χάνεις την ελπίδα,
κι αν μπορείς να συγχωρήσεις όταν σ’ έχουν αδικήσει,
αν μπορέσεις τ' όνειρό σου να μη γίνει ο όλεθρός
σου,
κι αν μπορέσεις ν’ αγαπήσεις όσους σ’ έχουνε μισήσει,
αν μπορείς να είσαι ο ίδιος στην χαρά και στην
οδύνη,
αν η πίστη στην ψυχή σου μπρος σε τίποτα δεν σβήνει,
αν μιλώντας με τα πλήθη τη συνείδηση δεν χάνεις,
αν μπορέσεις να χωνέψεις πως μια μέρα θα πεθάνεις,
αν ποτέ δεν σε μεθύσει του θριάμβου το κρασί,
αν στα ψέματα των άλλων δεν λες ψέματα κι εσύ,
αν μπορείς να μη θυμώνεις,
αλλά μήτε και να κλαις όταν άδικα σου λένε πως εσύ μονάχα
φταις.
Αν μπορείς με ηρεμία δίχως νεύρα ή δυσφορία
και τα ίδια σου τα λόγια να τ’ ακούς παραλλαγμένα,
αν μπορείς κάθε λεπτό σου να ’ναι μια δημιουργία
και ποτέ σου να μην μένεις με τα χέρια σταυρωμένα.
Αν οι φίλοι σου κι οι εχθροί σου δεν μπορούν να σε
πληγώσουν,
αν οι σχέσεις με μεγάλους τα μυαλά δεν σου σηκώνουν
αν τους πάντες λογαριάζεις μα… κανένα χωριστά,
αν μπορέσεις να φυλάξεις και τα ξένα μυστικά…
Έ! Παιδί μου τότε…
Θα μπορέσεις ν’ απολαύσεις όπως πρέπει τη ζωή σου…
Θα ’σαι Άνθρωπος σπουδαίος κι όλη η γη θα ’ναι δική σου!»
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου