Γνωρίζουμε καλύτερα τα παιδιά μας…

Ο λόγος που ένα παιδί φέρεται με αγένεια ή κάνει ζημιές, είναι πάντα αθώος. Μερικές φορές είναι παιχνιδιάρικο και άλλες φορές όταν είναι επιθετικό ή θυμωμένο ή μπερδεμένο. Όσο περισσότερο ανησυχητική είναι η συμπεριφορά του, τόσο περισσότερο πόνο έχει και χρειάζεται την αγάπη και την κατανόησή μας. Με άλλα λόγια, δεν υπάρχει κακή συμπεριφορά στα παιδιά. Αντίθετα, το παιδί κάνει το καλύτερο που μπορεί, αλλά εμείς δεν το καταλαβαίνουμε…

~ Naomi Aldort

                Τι πρέπει να θυμόμαστε αν θέλουμε να γνωρίσουμε καλύτερα τα παιδιά μας;

Η εύθυμη διάθεση των γονέων κάνει καλό. Κάνοντας αστεία με τα παιδιά μας τα προετοιμάζουμε  να αυξήσουν την επιτυχία τους στις κοινωνικές τους σχέσεις, σύμφωνα με έρευνα που παρουσιάστηκε στο Social Research Councils' Festival of Social Science 2011.

Είμαστε θετικοί σε κάθε περίσταση. Έχει διαπιστωθεί ότι η επιθετική συμπεριφορά στην ηλικία των 5 ετών συνδέεται με επιθετικότητα στη μετέπειτα ζωή του παιδιού.  Προσπαθούμε, λοιπόν, να είμαστε συγκρατημένοι και να μην παρασυρόμαστε από τα προβλήματα της καθημερινότητας.

Ενισχύουμε τα θετικά μας χαρακτηριστικά . Είμαστε συγκροτημένοι και διαχειριζόμαστε τις σκέψεις και τα συναισθήματά μας χωρίς να παρασυρόμαστε από αυτά. Δείχνουμε ανθρωπιά και συμπόνια στους άλλους, είμαστε καλοί με τον εαυτό μας και τους γύρω μας.

Δεν είμαστε πολύ προστατευτικοί.  Τα παιδιά που έχουν υπερπροστατευτικούς γονείς είναι κατά κανόνα άτομα αγχώδη, νευρικά και λιγότερο ανοιχτά σε νέες εμπειρίες από συνομηλίκους τους με πιο χαλαρούς γονείς. Δίνουμε τον χώρο που χρειάζεται για να λειτουργήσει μόνο του και να αναλάβει περισσότερες ευθύνες για τον εαυτό του.

Διατηρούμε ένα ζεστό οικογενειακό κλίμα στο σπίτι. Έρευνες δείχνουν πως ένας γάμος με προβλήματα, όταν το μωρό είναι 9 μηνών μπορεί να οδηγήσει σε προβλήματα ύπνου όταν το μωρό είναι 18 μηνών. Αυτό ίσως έχει να κάνει με το γεγονός ότι υπάρχει έντονο στρες στις συγκεκριμένες οικογένειες, το οποίο μπορεί να προκαλέσει προβλήματα ύπνου στα παιδιά.

Προσπαθούμε να κατανοήσουμε τις αντιδράσεις των παιδιών μας. Οι έφηβοι που αντιμιλούν στους γονείς τους μπορεί να είναι εξοργιστικοί, όμως είναι σημαντικό να δώσουν έμφαση οι γονείς στο τι είναι αυτό που πυροδοτεί τέτοια συμπεριφορά. Συνήθως, λένε οι ειδικοί, έχει να κάνει με απόρριψη που πιθανώς το παιδί δέχεται από τον περίγυρό του εκτός σπιτιού. Στην περίπτωση αυτή το παιδί ίσως χρειάζεται να αυτονομηθεί λίγο από τους γονείς, για να γίνει και πιο αυτόνομο ανάμεσα στους φίλους του.

Δεν στοχεύουμε στην τελειότητα. Κανείς δεν είναι τέλειος. Σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύτηκε το 2011 στο επιστημονικό περιοδικό Personality and Individual Differences, οι νέοι γονείς που πιστεύουν ότι η κοινωνία περιμένει από αυτούς την τελειότητα είναι ιδιαίτερα αγχώδεις και ανασφαλείς με τις γονεϊκές τους ικανότητες. Προσπαθούμε να αγνοήσουμε, λοιπόν, την πίεση που μας ασκείται και ίσως γίνουμε χαρούμενοι και ευτυχισμένοι, μεγαλώνοντας έτσι πιο χαρούμενα παιδιά.

Γνωρίζουμε καλύτερα τα παιδιά μας. Παιδιά των οποίων οι γονείς προσαρμόζουν τον τρόπο που τα μεγαλώνουν στην προσωπικότητά τους, έχουν το μισό άγχος και τη μισή μελαγχολία από άλλα παιδιά με πιο άκαμπτους γονείς.  Φαίνεται, λοιπόν, πως κάποια παιδιά, ειδικά αυτά που δυσκολεύονται να ρυθμίσουν τα συναισθήματά τους, ίσως χρειάζονται λίγη παραπάνω βοήθεια από τη μαμά και τον μπαμπά τους, ενώ αντίθετα πιο συγκροτημένα παιδιά ίσως θέλουν λιγότερη προστατευτικότητα.

                Κλείνοντας, ας διαβάσουμε το παρακάτω ποίημα το οποίο δείχνει το σπουδαίο ρόλο της οικογένειας στη διαμόρφωση του χαρακτήρα ενός παιδιού:

Αν ένα παιδί ζει μέσα στην κριτική…

Μαθαίνει να κατακρίνει.

Αν ένα παιδί ζει μέσα στην έχθρα…

Μαθαίνει να καυγαδίζει.

Αν ένα παιδί ζει μέσα στην ειρωνεία…

Μαθαίνει να είναι ντροπαλό.

 Αν ένα παιδί ζει μέσα στην ντροπή…

Μαθαίνει να αισθάνεται ένοχο.

Αν ένα παιδί ζει μέσα στην κατανόηση…

Μαθαίνει να είναι υπομονετικό.

Αν ένα παιδί ζει μέσα στον έπαινο…

Μαθαίνει να εκτιμάει.

Αν ένα παιδί ζει μέσα στη δικαιοσύνη…

Μαθαίνει να είναι δίκαιο.

 Αν ένα παιδί ζει μέσα στην αποδοχή…

Μαθαίνει να αγαπάει.

Αν ένα παιδί ζει μέσα στην ασφάλεια…

Μαθαίνει να έχει πίστη στον εαυτό του και στους άλλους.

 Αν ένα παιδί ζει μέσα στην επιδοκιμασία…

Μαθαίνει να εκτιμάει.

 Αν ένα παιδί ζει μέσα στην φιλία…

Μαθαίνει να βρίσκει την αγάπη μέσα στον κόσμο!