Παίρνουμε βαθμούς στο σχολείο…

            

    Πώς πρέπει να αντιμετωπίζουμε τους καλούς ή κακούς βαθμούς των παιδιών μας στο σχολείο; Τι άλλο έχει σημασία στη σχολική τους επίδοση πέρα από τους βαθμούς; Πώς μπορούμε να τα βοηθήσουμε να βελτιωθούν;

                Η σχολική βαθμολογία επηρεάζει την εικόνα που σχηματίζει το ίδιο το παιδί για τον εαυτό του. Η κακή βαθμολογία πιθανά να του δημιουργεί αισθήματα απογοήτευσης, ότι δεν μπορεί να τα καταφέρει σε τίποτα, ότι δεν είναι ικανό ή ότι δεν αξίζει. Από την άλλη, δεν αποκλείεται το «άριστα» να του δημιουργεί αισθήματα έντονου ανταγωνισμού με τους άλλους, υπέρμετρο εγωισμό, αλλά και υγιή φιλοδοξία, πίστη στον εαυτό του, στις ικανότητές του.

                Από όποια οπτική και να προσεγγίσουμε το θέμα είναι βέβαιο πως απαιτεί σωστό χειρισμό τόσο από τη μεριά του δασκάλου όσο και από τη μεριά του γονέα. Οφείλουμε να ενημερώσουμε τους γονείς πως η στάση τους είναι καθοριστικής σημασίας καθώς ένας λανθασμένος χειρισμός μπορεί να επιφέρει αρνητικές συνέπειες.

                Η βαθμοθηρία που άθελά τους επιβάλλουν οι γονείς στα παιδιά μπορεί να οδηγήσει έναν μαθητή να μην έχει, πέρα από το να καρπώνεται βαθμούς, κανένα άλλο ενδιαφέρον για να αποκτήσει περισσότερες γνώσεις απ' αυτές που απαιτούνται για να αποδείξει στο δάσκαλό του ότι είναι διαβασμένο.

                Επιπλέον, η στάση των γονιών να ενθαρρύνουν το παιδί τους το κυνήγι του άριστα πιθανά να μεταφέρεται και να γίνεται αποδεκτό όταν είναι σε μικρή ηλικία, προκειμένου να ευχαριστήσει τις απαιτήσεις τους, δηλαδή να δώσει χαρά στη μαμά και στον μπαμπά. Όμως, είναι εξίσου πιθανό σε μεγαλύτερες ηλικίες να δημιουργηθεί και να εκδηλωθεί από το μαθητή αντίδραση γι' αυτή την πίεση, με αρνητικές συνέπειες στη σχολική του επίδοση και γενικά στη στάση του προς το σχολείο.

Τι πρέπει να κάνουμε λοιπόν ως γονείς;

-   Αποφεύγουμε να προβάλλουμε πιθανές  ανασφάλειές μας πάνω στα παιδιά

-   Δεν ξεχνάμε ότι η έντονη πίεση προς το παιδί μπορεί τελικά να φέρει ακριβώς τα αντίθετα από τα προσδοκώμενα αποτελέσματα.

-  Αποφεύγουμε να συγκρίνουμε την επίδοση του δικού μας παιδιού με κάποιου φίλου του ή συμμαθητή του. Τα παιδιά στη σχολική ηλικία βρίσκονται σε συνεχή εξέλιξη με άλλα περισσότερο ώριμα ψυχολογικά κι άλλα λιγότερο στο να ανταποκριθούν σε αυτά που τους ζητάει το σχολείο. Ωστόσο, αυτό δε σημαίνει ότι ένα παιδί που μένει λίγο πίσω δεν είναι ικανό να προχωρήσει ή να αναπληρώσει τα κενά του.

- Ενδιαφερόμαστε για ό,τι μαθαίνει το παιδί, ο μόνο για τους βαθμούς του. Η έμφαση πρέπει να δίνεται στην προσπάθεια και όχι στα αποτελέσματα.

- Κάνουμε τη μάθηση να μοιάζει περισσότερο με διασκέδαση και όχι τόσο με αγγαρεία.

- Φροντίζουμε να μην έχει το παιδί πάρα πολλές εξωσχολικές δραστηριότητες, που λειτουργούν σε βάρος της μελέτης του.

-  Δεν  έχουμε υπερβολικές προσδοκίες. Αν απογοητευόμαστε και θυμώνουμε, το παιδί θ’ αποθαρρυνθεί και μπορεί να χαλάσει η σχέση σας.

- Συνεργαζόμαστε με τον δάσκαλο και συζητάμε τι μπορεί να γίνει για να βελτιωθούν οι βαθμοί του παιδιού μας, φροντίζουμε να συμπεριλάβετε στη συζήτηση και το παιδί.

- Είμαστε αισιόδοξοι. Δίνουμε στο παιδί να καταλάβει ότι είμαστε δίπλα του. Δείχνουμε πάντα κατανόηση και αντικειμενικότητα.

                Ας προσπαθήσουμε, λοιπόν, να αντιμετωπίσουμε τη σχολική επίδοση των μικρών μαθητών μας πάνω απ' όλα με ψυχραιμία, έχοντας λογικές απαιτήσεις από εκείνα, γιατί από την καλή επίδοση και την αγάπη για τη μάθηση μέχρι την υπερβολή της βαθμοθηρίας υπάρχει μια απόσταση.